‘Langzaam veranderden de weeën. Ik kon meer naar beneden ademen en op het einde van de wee een klein beetje meebewegen in de druk omlaag. Om alles goed te voelen, ging ik op mijn rug drijven ~ i.p.v. op mijn knieën zitten zoals ik steeds de weeën had opgevangen. Tijdens de weeën was het enkel mijn buik die zich aanspande, verder dreef ik lekker ontspannen in het water en ademende ik mee omlaag.
Toen ik wist dat ik alles goed had doorvoeld, dat het goed was zo en dat Maan er ook klaar voor was, ging ik weer zitten. En toen ging het vlot. Ik verloor wat bloed bij de wee die volgde, de druk nam toe. Ik ademde mee omlaag en voelde met mijn hand hoe mijn perineum week. Ik voelde dat ze in de vliezen zat en hoe ik haar in de volgende wee heel rustig naar buiten kon laten.
Na die wee was Maan, in vruchtzak, voor de helft geboren. En toen was het even stil. Heel even was ik in verwarring. Mijn hoofd wilde een oplossing bedenken, er kwam nog wat angst om de hoek (bij Boet braken de vliezen niet en ik kreeg hem niet goed omlaag) maar in een paar secondes wist ik mijn hoofd stil te krijgen: niet analyseren maar voelen. Ik voelde hoe ik mijn houding kon veranderen en wachtte geduldig tot mijn lijf en Maan klaar waren voor het laatste stukje. In de volgende wee werd ze rustig helemaal geboren, terwijl de vliezen scheurden en Maan nog slapend het bad in kwam drijven.
Het bad was direct knalrood, ik liet daarom haar hoofdje langzaam boven komen, en pas toen leek ze te beseffen dat ze was geboren. Er volgden wat kreetjes maar verder bleef ze heel rustig. Ik haalde de navelstreng, die als een cadeaulint om haar was gewikkeld, van haar lijf.
Ondertussen hadden de kinderen zich om het bad verzameld. Ze waren zo lekker aan het spelen dat ze de geboorte zelf niet hadden gezien, maar dat was ook prima zo. Ik had dat laatste stukje echt de totale focus nodig gehad. De kinderen waren enorm verrast dat Maan er nu al was en vonden haar zo mooi! De verwondering en bewondering was van hen af te lezen. En ze zijn echt alle vier vanaf het eerste moment dol op Maan.’
Het verhaal van Nicole over de geboorte van Maan op 10-1-2021 ️
0 Reacties op "Slapend kwam ze het bad in drijven"