Hands off badbevalling na een keizersnede
Ook bij een vbac, vaginale bevalling na een keizersnede, zijn er keuzemogelijkheden en heb jij de regie. Het vrije geboorteverhaal van Anouk is daar een prachtig voorbeeld van: ‘Rond 3 uur ’s nachts word ik wakker met een sterke kramp in mijn buik. Het idee dat ik moet poepen, dus ik ga naar het toilet. Daar zie ik ook dat ik mijn slijmprop verlies. En dan zegt mijn gevoel meteen: ‘Yes het is begonnen.’ Ik voel duidelijke weeën die komen …
Lees meer
Met zijn tweetjes bevallen, zonder verloskundige
Dit bevallingsverhaal… Onverwacht bevallen zonder verloskundige. Én een helende bevalling na een traumatische ziekenhuisbevalling. 🔥❤️ Anouk vertelt: ‘Negen maanden lang heb ik me voorbereid. Boeken, yoga, meditatie, traumaverwerking. Alles heb ik uit de kast gehaald om deze bevalling een positieve ervaring te laten worden. Ik begon te begrijpen dat het ziekenhuis (onbedoeld) omstandigheden creëerde die mijn eerste bevalling tegenwerkten. Beetje bij beetje begon ik te geloven in de kracht van mijn lichaam, dat ik het wel zou kunnen, dat het …
Lees meer
Thuisbevalling na zes ziekenhuisbevallingen
In verwachting van haar zevende schreef Amandina mij: ‘Van mijn huidige verloskundige mag en kan ik niet thuis bevallen, vanwege een keizersnede 18,5 jaar geleden. Ze is me steeds angst aan het aanpraten over wat er kan gebeuren.‘ Ze zei dat ze overwoog om over te stappen van verloskundigenpraktijk, maar geen verloskundige kon vinden die haar wilde steunen in haar wens om thuis te bevallen. Ik antwoordde haar dat de verloskundige niet mag bepalen waar je bevalt, dat het altijd …
Lees meer
‘Dit keer wil ik een hands off bevalling’
‘Mijn eerste bevalling verloopt precies zoals ik wil, totdat de verloskundige binnenkomt. Op dat moment heb ik persdrang en negen centimeter ontsluiting. Niet wetende wat dit betekent voor de uitdrijving en niet in staat om hiernaar te vragen, volg ik de instructies van de verloskundige op om mijn persweeën weg te puffen. Nadat ik mezelf een half uur tegen de kracht van mijn lichaam moet verzetten en eindelijk volledige ontsluiting heb, ben ik kapot en in de war. Mijn bevalbubbel …
Lees meer
Bij elke wee zeg ik ‘JA’!
‘Rond twee uur ’s nachts begint het te rommelen. Ik ben 39 weken en 2 dagen zwanger, précies dezelfde draagtijd als bij mijn eerste zoontje. Ik word wakker van wat lichte krampen en dacht meteen: zou het nu echt gaan beginnen? Ik had er zo ontzettend veel zin in. Met het maken van een geboorte moodboard (birth map), het lezen van Mijn reis naar binnen en het Vrije Geboorte boek en het maken van ons bevalplan waren de voorbereidingen gedaan. Mijn droom …
Lees meer
Eerste kindje thuis in bad
‘Vanaf het eerste moment voelde ik: ik wil graag thuis bevallen en het liefst in bad. Toch durfde ik dit niet direct uit te spreken. In de eerste maanden was dan ook het plan om in het ziekenhuis te bevallen. Ik was bang dat er tijdens de bevalling wat fout zou gaan en we dan niet snel genoeg bij het ziekenhuis zouden zijn. Toch bleef de wens om thuis in bad te bevallen in mijn hoofd hangen. Tijdens mijn zwangerschap …
Lees meer
‘Schatje, wil je voor mij naar het bevalbad gaan? Dadelijk valt ze nog op de grond!’
Onverwacht unassisted bevallen… De bevalling van yoga & ayurveda coach Kim van der Veer leek eerst op gang te zijn gekomen en toen weer te stoppen. Wat een verassing als na een onrustige nacht het baby’tje er ineens binnen tien minuten is…. Haar vrije geboorteverhaal: Dinsdag 7 februari, 22 uur Ik voel dat jij wil komen, maar dat is puur intuïtie. Geen krampen, geen weeën. Toch vraag ik Joch om alles klaar te zetten. Het bad, de bank voor ons …
Lees meer
Ik voelde haar haartjes en pakte haar aan
Dit is het vrije geboorteverhaal van Mariska die na twee traumatische ziekenhuisbevallingen thuis beviel. Heel bewust koos ze om het dit keer anders aan te pakken en echt te kiezen voor wat zij nodig had. Ze ging helemaal voor haar Vrije Geboorte en had een positieve, helende bevalling. Mariska vertelt: ‘Wat een fantastische zwangerschap was dit. Alles was anders. Ik voelde mij zoveel beter dan mijn vorige zwangerschappen. Ik liep in het ziekenhuis vanwege fluxus en placenta’s die niet kwamen …
Lees meer
‘Daar ben je, nog onder water heb ik je vast’
Na een korte pauze komt de laatste wee, ik adem mee en laat ook jouw lijfje geboren worden. Daar ben je, nog onder water heb ik je vast. Ik kijk naar je en ben verbaasd over de hoeveelheid haar die je hebt. Langzaam til ik je uit het water en breng ik je naar me toe.
Lees meer
Stuitverrassing (‘the power of love’)
Ik blijf persen, zo hard als ik kan. Alles intuitief, want op dat moment weet ik niks van stuitbevallingen af (thank God!). Hierdoor blijf ik verbonden en raak ik niet in paniek.
Lees meer
Bij elke perswee voel ik hoe mijn lichaam en kindje samenwerken.
Ik breng mijn hand naar beneden en voel het hoofdje met daarop de haartjes al. Wat is dit mooi!
Lees meer
‘Ik doe gewoon waar ik me het fijnste bij voel’
Ik voel de druk toenemen en ik voel zelf inwendig of ik al een hoofdje voel. Dat is het geval. De vliezen zijn nog niet gebroken. 5 minuten later heb ik echt het gevoel dat ik moet poepen dus ik geef maar gewoon mee.
Lees meer
