De moeder in dit verhaal bereidde zich gedegen voor op de geboorte van haar tweede kindje. Ze deed een hypnobirthing cursus en koos voor een vroedvrouw gespecialiseerd in badbevallingen. Zij stond ontspannen en vol vertrouwen in de zwangerschap en haar bevalling verliep in dezelfde sfeer.
Golfademhaling
41 weken en 2 dagen zwanger: Rond 17.15 uur voel ik wat krampen en ik vraag me af of het begonnen is. Mijn man gaat ons zoontje ophalen bij de gastouder en ik blijf thuis. Al snel is het duidelijk: ja hoor, dit is het! Ik bel de vroedvrouw om te laten weten dat het begonnen is. Mijn man en zoontje eten een opgewarmde pannenkoek en ik heb nog nauwelijks mijn concentratie nodig voor de golvingen. Ik lig heerlijk op de zitzak. Tussen de golvingen door eet ik ook wat. We bellen de kraamzorg voor het “rommeltelefoontje”. Mijn man brengt ons zoontje naar bed. Dit duurt ongeveer een uur en ik ben alleen in de kamer en heb het prima. De golfademhaling is erg prettig (de golfademhaling is een ademhaling die bij hypnobirthing wordt gebruikt).
Later op de avond belt de vroedvrouw terug of ze al nodig is. Ik twijfel. De golvingen worden iets sterker maar komen nog steeds onregelmatig en vrij lang van elkaar. Omdat ik het twijfelen of het al tijd is om de vroedvrouw weer te bellen afleidend vind is het toch wel prettig als ze al komt. Ergens rond half elf is ze er. Ik lig nog steeds op de zitzak en tussendoor praten we wat. Het is heerlijk rustig in huis en de sfeer is goed. Op de achtergrond staat de hypnobirthing CD aan en op sommige momenten is het fijn om daar bewust naar te luisteren.
Geen pijn maar een krachtige beweging naar beneden
Tot ongeveer elf uur gaat het allemaal heel rustig, de golvingen komen niet snel na elkaar. Het zijn, net als vorige keer, rugweeën. Alleen dit keer kan ik er echt wat mee. In de golfademhaling “verplaats” ik de golf van mijn stuitje naar voren, richting geboortepad (het geboortekanaal wordt in HypnoBirthing geboortepad genoemd, omdat het woord kanaal de indruk wekt van een rechte weg), het is daarmee ook niet meer pijnlijk maar een soort krachtige beweging naar beneden. Ik ervaar alleen pijn op de momenten dat ik naar de wc ga. Dan komt er meteen een wee, die pijnlijk is en ik vind het opeens zwaar. Zodra ik weer ga liggen gaat het al snel goed.
Daarna gaat het opeens heel snel. Ik ga na een toiletbezoek in bad. Mijn man gaat mee in bad en zit achter me en ondersteunt me. In bad veranderen de golvingen direct. Ze worden korter en heviger. De vroedvrouw voelt naar de mate van opening om in te schatten of de kraamzorg al moet komen. Voor mij hoeft het niet, maar ik ben eigenlijk ook wel benieuwd of ze mijn gevoel gaat bevestigen. Ik heb al een tijdje het gevoel dat ik al naar beneden adem aan het eind van elke golving (in hypnobirthing wordt er niet met kracht geperst, maar wordt de baby in rust naar beneden geademd). Het blijkt dat ik bijna volledige opening heb. Vanaf dat moment verlies ik steeds aan het begin van de golving mijn concentratie en heb ik een moment van radeloosheid. Ik ben niet in de “trance” gekomen die ik met de veel zwaardere bevalling van mijn zoontje had, waarschijnlijk omdat het nu zo snel gaat. Gelukkig is het steeds maar een kort moment en kan ik daarna mezelf hervatten en weer op mijn ademhaling letten en oergeluiden maken. Daarbij adem ik naar beneden. Het helpt dat de vroedvrouw me vertelt dat de paniek er zijn mag.
Zacht persen
Opeens voel ik met grote kracht het vruchtwater naar buiten komen en meteen daarna voel ik het hoofdje tegen de uitgang drukken, wat een bijzonder gevoel. Vanaf dat moment heb ik geen enkel moment van wanhoop meer, alleen grote opwinding! De baby komt eraan! Ik had nooit verwacht dat het zo snel zou gaan. Vanaf dat moment pers ik in mijn enthousiasme flink mee. De golving daarna kan ik het hoofdje voelen en nog eens één verder wordt het hoofdje geboren. Daarna is er een pauze, een prachtig moment tussen mijn man en mij met alleen het hoofdje nog geboren, we voelen het allebei. Daarna komt met één keer zacht persen haar lijfje. Ik pak haar zelf en na een halve minuut haal ik haar boven water. Wat een mooi moment! We hebben een dochter!
Onze dochter is geboren om 0.48 uur. Ze is 4400 gram. Ze is prachtig!
Geen klik
Kort na de geboorte komt de kraamverzorgende binnen. Gelukkig is ze te laat. Het was heel mooi en sereen zo met alleen ons drieën en de vroedvrouw. Het klikt niet met de kraamverzorgende en ze verstoort de rust die er is met haar vele vragen en opmerkingen.
Helaas is ons kleine meisje erg onder de indruk van de geboorte, ze huilt hard, 20 minuten lang, voordat ze rustig wordt en ons aankijkt. Nog in bad drinkt ze voor het eerst bij me. De hele eerste dag is ze erg prikkelbaar en duidelijk niet happy. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen en hebben we nu juist een heel rustig, gelukkig en ontspannen meisje. Ze drinkt goed en vaak en doet het goed. Ze is op dag 5 alweer op haar geboortegewicht.
Ik vond het een prachtige geboorte. In eerste instantie was ik ook nog wel erg onder de indruk van de heftigheid en dacht ik dat ik in die laatste fase weinig aan hypnobirthing had gehad. Maar dat is niet zo, inmiddels ben ik bijgekomen en realiseer ik me hoe mooi en bijzonder deze ervaring was. Het was niet zo rustig als ik gehoopt had maar ik heb het wel heel bewust meegemaakt. Mijn man ook. Ik ben (op die enkele momenten na) bij mezelf gebleven en kon contact houden met mijn kindje. Het moment dat het hoofdje geboren is, was geweldig. En ook daarna, het lijfje geboren voelen worden en mijn kindje zelf aanpakken.
Navelstreng
Pas na geruime tijd is de navelstreng afgeklemd. Daarna ben ik het bad uitgegaan en had mijn man een prachtig moment samen met onze dochter. Vervolgens heb ik zelf met gemengde gevoelens de navelstreng doorgeknipt. Fysiek los van mij maar nog lang niet op eigen benen. Ze is gewogen en nagekeken en dit is een moeilijk moment voor haar en voor mij. Ik ben er helaas niet bij. En als dan het navelvetertje per ongeluk kapot getrokken wordt en ze hartverscheurend huilt weet ik niet wat er gebeurt. Ik wil bij haar zijn! Daarna komt ze gelukkig bij me terug. Ik word nagekeken en krijg één hechting. Weer gaat ze hard huilen.
Rond drie uur wordt ons zoontje wakker en maakt kennis met zijn zusje. Hij reageert fantastisch goed. Het eerste wat hij vraagt is: “Kan die al lopen?”. Later in de week wordt dat: “Die kan nog niet lopen he? Want als die gaat lopen dan gaat ie vallen. Dan heeft die au.” Heel schattig!
Kraamweek
De kraamweek is heel fijn. Na een slechte start met de eerste kraamhulp die de eerste dag allerlei onnodige onrust veroorzaakt en maar blijft aandringen om bij te voeden krijgen we een andere, prettigere kraamhulp. Onze dochter ligt de eerste dagen vrijwel altijd bloot bovenop me. Pas na vijf dagen kleden we haar voor het eerst aan en na negen dagen gaat ze voor het eerst in bad.
We zijn enorm gelukkig met onze dochter en kijken terug op een prachtige geboorte…
0 Reacties op "Tegelijk heftig en sereen"