In het ziekenhuis hurkend op bed bevallen

Deze moeder koos bewust voor een ziekenhuisbevalling, omdat ze na haar vorige bevalling veel bloed had verloren. Helaas werd een badbevalling onmogelijk gemaakt door rare protocollen (de verloskundige mocht geen badbevalling begeleiden omdat ze in het betreffende ziekenhuis geen cursus had gevolgd). Maar de verloskundige was wel zo creatief om ervoor te zorgen dat de moeder rechtop zittend op bed kon bevallen:

’29 juni (40+6 weken)
Om 6 uur wordt onze dochter wakker. Ik heb hier en daar wat gerommel. Om 7 uur begin ik wat weeën te timen. Er zit zo’n 6 tot 8 minuten tussen de weeën en ze duren tussen de 40 en 50 seconden. Ik heb manlief naar zijn werk gestuurd. Het kon nog wel even duren (bij onze dochter 68 uur over de bevalling gedaan). Mijn moeder heb ik om 9 uur geappt of ze onze dochter kon halen. Omdat ik me verder prima voelde ben ik met mijn moeder naar huis gegaan (ze woont twee straten verderop). 

Bij mijn moeder thuis kwamen de weeën regelmatiger en werden langer. We hebben geluncht en hierna vroeg ik aan mijn moeder of ze mee naar huis wilde gaan, want ik wilde de verloskundige gaan bellen. Dochter bij mijn vader en zusje achter gelaten en naar huis gegaan met mijn moeder.

Eenmaal thuis is mijn moeder het huis gaan stofzuigen 😅 en heb ik de verloskundige gebeld. Ze bleken een symposium te hebben en ik kreeg dus een invalster aan de telefoon. ‘Shit’, was mijn gedachte. ‘Een onbekend iemand.’ De verloskundige was er rond 2 uur. Ik heb gevraagd of ze op de hoogte was van het bevalplan wat ik gemaakt had. Ze wist feilloos te vertellen wat onze wensen waren. Er viel direct een last van mijn schouders af. Ze vroeg of ze mocht toucheren ze had het idee dat ik behoorlijk opschoot. Bij het toucheren bleek ik 4 cm te hebben. De verloskundige wilde graag naar het ziekenhuis (na de vorige bevalling had ik een heftige fluxus, dus heb ik besloten in het ziekenhuis te bevallen ivm bruggen die nog al vaak in storing staan enz😝). Ik heb mijn man en tante gebeld (mijn man werkt op 30 minuten afstand en mijn tante op 15 minuten, tante mocht bij de bevalling zijn en zou hierna bij mij gaan kramen). 

Nadat mijn tante er was, werd de verloskundige wat zenuwachtig. Ze wilde nu toch wel naar het ziekenhuis. Hierop mijn man gebeld en hem direct naar het ziekenhuis gestuurd. Ik ben bij de verloskundige in de auto gestapt en mijn moeder en tante in de andere auto. 
Ik was nog nooit zo snel in het ziekenhuis.

Om half vier nogmaals getoucheerd en ik bleek 7 cm ontsluiting te hebben. Mijn vliezen braken. Ik wilde enorm graag in bad bevallen. Omdat de invalster geen cursus in het betreffende ziekenhuis had gehad mocht zij mij niet in bad begeleiden (dat ze zelf klinisch verloskundige was in een ander ziekenhuis bleek niet uit te maken voor het ziekenhuis). De verloskundige heeft zelfs mijn eigen verloskundige gebeld of één van hun konden komen (1 uur rijden). Ik heb geroepen dat dit niet hoefde want dat gingen ze echt niet meer redden.

Op dat moment kwam ik in een weeënstorm terecht met enorme rugweeën. Ik wilde de baarkruk dan proberen. Hier kon ik mijn houding niet goed bij vinden. Ik had het idee dat ik met mijn knieën te hoog zat. De verpleegkundige van het ziekenhuis stelde het bed voor. De verloskundige heeft dat verboden tenzij ik dat zelf wilde. Ze stelde voor het bevalbed om te bouwen naar een soort reuze baarkruk (dus bovenkant helemaal rechtop, middenstuk horizontaal en het benenstuk verticaal. Dit geprobeerd en dit voelde goed. Kort hierop kreeg ik persdrang. En is in 1 minuut onze Senna geboren om 16.20 ( bij de eerste anderhalf uur geperst).

We hebben ruim een uur huid op huid gelegen en de navelstreng toen pas doorgeknipt. Bij het checken van de placenta bleek er een extra vlies te zitten. Ik bleek maar weinig bloed te hebben verloren. En na het hechten werd Senna gecheckt. Mijn tante heeft bij de gehele bevalling mogen assisteren en controleren. Onze dochter is er rond die tijd ook bij gekomen en nadat die kennis heeft gemaakt kwamen ook mijn zusje en vader binnen. 

Nadat onze temperatuur goed was en ik had gedoucht en geplast mochten we lekker naar huis. 

Ondanks dat ik niet mijn badbevalling heb gehad, ben ik blij met mijn bevalling. Een verloskundige die alles in haar macht heeft gedaan. Ik heb die vrouw wel 100 keer bedankt. 

We hebben een super kraamweek gehad met mijn tante. Ook onze andere dochter is een super trotse zus.’