Vrije tweelingbevalling met eigen verloskundige in het ziekenhuis
Mensen zegen dat ik geluk heb gehad met mijn bevalling. Maar het is niet enkel geluk: ik heb ook echt opgeëist dat ik mag bevallen zoals ik dat wil.
Lees meer
De kunst van het wachten
Harde buiken die langzaam meer ritme krijgen en intenser voelen, melk die uit mijn tepels vloeit... En dan ineens is alles weer stil en gaat de dag verder alsof ik niet op het punt sta te ontploffen. De energie die zo duidelijk aanwezig was, vloeit weg en brengt niets in haar plaats.
Lees meer
‘Ik had haar gedragen, ik had haar gebaard en nu pakte ik haar zelf aan’
Ik moest opeens ontzettend huilen, niet van pijn maar van gevoel. Een gevoel wat ik niet kon definiëren. Een nieuw begin? Een afscheid? Het idee dat alles vanaf nu anders zou zijn. Het idee dat ik nu een heel mensenleven op de wereld ging zetten.
Lees meer
Vrije tweelingbevalling met eigen verloskundige in het ziekenhuis
Ik zeg tegen mijn verloskundige: ‘Een baby heeft het nu precies zoals ik het het liefste wil (lekker bij mij, borstvoeding, lotusgeboorte etc.) en de ander.... ‘ Waarop zij mijn zin afmaakt met: ‘Die heeft nu precies wat hij nodig heeft’. Dat was zo fijn om te horen.
Lees meer
Prachtige stuitbevalling in het ziekenhuis
Ik besefte dat ik zelf alles in huis had om voor een fijne bevalervaring te zorgen. Ik had geen bad, kaarsjes of muziek nodig. Zolang ik maar het gevoel had dat ik keuzes kon maken die voor ons goed voelden.
Lees meer
Ik liet mijn lichaam haar werk doen
‘Fijn’, dacht ik, ‘de verloskundige komt straks even kijken dan ga ik nog gauw naar het toilet.’ Eenmaal op het toilet maakte het intense gevoel van spanning plaats voor wat meer kracht. Persdrang? Had ik geen besef van de hevigheid van de bevalling? Ik toucheerde zelf even en kwam tot de ontdekking dat het hoofdje nog ongeveer 1 cm voor de uitgang zat…’
Lees meer
Mijn vrije ziekenhuisbevalling
De verloskundigen vermoeden dat er een mentale barrière is waardoor de ontsluiting stagneert. Ik spreek mijn diepste angst uit: ik ben bang om dood te gaan, bang om weer in een kritieke situatie terecht te komen. Iets in mij hoopt dat ik voor altijd op deze 7 cm blijf hangen en dat ik weer naar huis mag, naar mijn kinderen. Na dit gesprek toucheert ze me nogmaals en blijk ik ‘ineens’ 9 cm ontsluiting te hebben!
Lees meer
De kracht van intentie
Mijn baby vertelt mij nog even dat we het echt kunnen. En ik vertel hem dat hij helemaal door het geboortekanaal gaat passen. Dat we voor elkaar gemaakt zijn. We can do this!
Lees meer
Vrije geboorte in het ziekenhuis: Lotusgeboorte in bad met mijn eigen vroedvrouw
Ik pak hem zelf aan en ben vol ongeloof dat hij er nu gewoon echt is. Zo bijzonder en magisch. En wat gaat alles rustig en vredig. Niemand die zich ergens mee bemoeit en iets van ons wil. Helemaal in ons tempo en afgestemd op onze wensen. Wat een verschil met mijn eerste bevalling. Dit heeft voor mij zoveel goed gemaakt…
Lees meer
Deze keer wilde ik het anders…
Na twintig minuten persweeën kwam het hoofdje en een arm van onze dochter. Ik voelde haar hoofdje en hield haar handje al vast
Lees meer
‘Ik voel me vrij in mijn keuzes en gezien in mijn kracht’
Espen is een heerlijk tevreden jongetje. We merken echt het verschil tussen deze rustige thuisbevalling waarbij hij zelf heeft besloten wanneer hij er klaar voor was en de ingeleide snelle bevalling van Linde, waarna ze heel veel tijd nodig heeft gehad om te landen en rust te vinden
Lees meer
‘Er kan niets misgaan, als ik maar ontspan’
Wat een droom: Je wordt midden in de nacht wakker omdat de vliezen breken en een uur later heb je je baby in je armen. Anderhalve week geleden kregen Susan en haar man hun derde kindje, per ongeluk unassisted, omdat het zo snel ging: ‘Dit is het mooiste wat wij ooit hebben mogen meemaken.’
Lees meer
