‘Bij de volgende wee staat het hoofdje, ik aai het’
Ik moet ervan huilen - mijn lichaam doet van alles en ik heb heel even het gevoel dat ik echt alle controle kwijt ben. Maar dan weet ik dat het goed is, dat ik het los mag laten (letterlijk!) en dat ik dit aan mijn lichaam en mijn baby over kan laten.
Lees meer
Unassisted bevalling van de eerste: ‘Mijn lichaam doet helemaal vanzelf mee’
Het duurt voor mijn gevoel eventjes, maar dan krijg ik weer een wee. Dit wordt hem! Ik ga duwen, door de pijn heen, ik roep ‘Christophe, pak het aan! Help mee!’. Zodra het hoofdje eruit is, glibbert de rest gewoon vanzelf mee
Lees meer
‘Ik wist dat ik gewoon normaal vaginaal kon bevallen’
Ineens komt Ivar's stuit er helemaal uit en floept niet meer terug. De aanmoediging en blijdschap om mij heen is groot. In een vloeiende beweging vallen de billen en benen naar buiten. Ik voel Ivar helemaal naar beneden glijden... Ivar wordt tot aan zijn nekje geboren. Ik blijf zo lang mogelijk persen, maar mijn wee is op.
Lees meer
‘Ik laat het gebeuren en volg mijn lijf’
Ik zoek verloskundigen die bekend staan om het werken buiten de protocollen en we wisselen van gedachten. Daarnaast heb ik verschillende gesprekken met mijn eigen verloskundigen. Ik probeer zoveel mogelijk informatie te verzamelen. Het is een emotionele achtbaan, waarbij het veel vraagt om bij mezelf te blijven en niet mee te gaan in de angst die meermaals toch wordt aangeraakt.
Lees meer
‘Mijn lichaam ontspande op mijn commando’ – De vrije geboorte van een reizende familie – deel 2
Met elke golf schrok ik even wakker: ‘Oja, het is begonnen...’ Dan ademde ik naar het gevoel in mijn buik toe en fluisterde zacht en glimlachend: ‘Jaaah... welkom kleintje.’ Steeds als ik dat deed voelde ik mijn lichaam verder ontsluiten.
Lees meer
De vrije geboorte van een reizende familie – deel 1
We begonnen ons inmiddels een beetje als Maria en Jozef te voelen, op zoek naar een herberg... En tegelijkertijd wisten we bijna zeker dat we nu hier moesten zijn; bijna, want de angst was er nog steeds ("Wat zijn we aan het doen? We staan op punt om een baby te krijgen en we weten niet eens waar..."). Dus elke ochtend weer spraken we onze angsten uit…
Lees meer
De bevalling die al mijn dromen overtrof
Ik heb nog steeds mijn ogen dicht om goed bij mezelf te kunnen blijven. Dan zegt de verloskundige: ‘Kijk eens, pak het eens, kijk eens Esther, kijk eens.’. Omdat ik mijn naam hoor, open ik mijn ogen en zie daar het lichaam van mijn baby geboren worden onder water! Vol verwondering en ontzag roep ik ‘Ah!’ en daar floept het lijfje het water in.
Lees meer
Vrije geboorte zonder vroedvrouw
Ik wist dat bevallen een natuurlijke gebeurtenis is, niets om bang voor te zijn. En toch ging angst een rol spelen.
Lees meer
Een ontspannen bevalling
Als je het zo leest dan klinkt het allemaal heel natuurlijk, alledaags en normaal: geboorte geven. En dat is juist het inspirerende van dit verhaal! Door heel dichtbij zichzelf te blijven had deze moeder een ontspannen bevalling,
Lees meer
Genezen van mijn trauma
Op advies van de verloskundige ben ik even in bad gestapt, maar toen gebeurde er iets... Ik begon te grommen en de welbekende oerkreten te uiten, persdrang dus... even schrok ik er behoorlijk van, maar ik liet het over me heen komen.
Lees meer
Bevallen op haar eigen tijd
Aan het einde van de wee duw ik hard mee en gooi er echt een oerkreet uit. Ik voel haar in één keer geboren worden en ben er zelf ondersteboven van. Ik ga op m'n knieën en zie haar, ogen wagenwijd open.
Lees meer
Ongepland unassisted: moeiteloze bevalling op de vloer van de douche
Terwijl ik de ene oerkreet na de andere uitschreeuwde, was mijn man bezig met het bad opzetten. Ik heb hem tussen de weeën door nog 1 keer geroepen, maar door de luchtpomp heeft hij mij nooit gehoord. Tot hij de pomp even had uitgezet om een ander gedeelte op te blazen. Toen hoorde hij niet mij, maar een baby.
Lees meer
