Als je weeën wegvallen betekent dat niet dat je bevalling stopt

Geboorte is geen lineair proces. Je gaat niet elk uur steeds een centimeter verder open tot het eindelijk zover is. Het kan ineens heel snel opschieten en ook heel lang zogenaamd stagneren. (zie ook: Niet vorderende ontsluiting of te veel haast?)

Uit een nieuw (wetenschappelijke literatuur-) onderzoek blijkt dat de zogenaamde plateaus tijdens de bevalling, periodes waarin het uiterlijk gezien stilstaat, een belangrijke functie hebben: het is een zelfreguleringsmechanisme dat moeder en baby de kans geeft om zich aan te passen, om even bij te komen en een nieuwe balans te vinden en (dus) om nood te voorkomen.

De rest and be thankful fase
Zo heb je aan het eind van de bevalling de bekende ‘rest and be thankful fase’ waarin er complete rust is voordat daarna de laatste, intensieve ronde van de geboorte zelf van start gaat. Deze transitiefase geeft je de gelegenheid om even bij te komen en nieuwe kracht (en moed) te verzamelen. En je lichaam schakelt om en maakt zich klaar voor een nieuwe beweging: van openen (ontsluitingsweeën) naar uitdrijven (persweeën).

Luisteren naar je lichaam
Als de bevalling even stilvalt, dan betekent dat niet dat er iets mis is. Je lichaam is hard aan het werk, ook al is dat aan de buitenkant niet altijd zichtbaar. Dus: niet doorpakken als het even stilvalt, maar luisteren naar wat het lichaam aangeeft. Niet de bevalling ‘even’ een zetje geven als er (schijnbaar) niets gebeurt, maar de tijd nemen en het lichaam de kans geven om haar ding te doen. 

Alles gaat met ups en downs. Contractie volgt op expansie volgt op contractie etc. Inademing volgt op uitademing volgt op inademing etc. Niets in de natuur, niets in het leven gaat in een rechte lijn. Elke geboorte heeft haar eigen ritme en tijd. 

Verder lezen? In ‘Mijn reis naar binnen. Jouw weg naar een Vrije Geboorte’ staat veel info over de dynamiek van de bevalling en hoe je tijdens de bevalling naar je lichaam kan luisteren.