‘Ik voel me vrij in mijn keuzes en gezien in mijn kracht’
Espen is een heerlijk tevreden jongetje. We merken echt het verschil tussen deze rustige thuisbevalling waarbij hij zelf heeft besloten wanneer hij er klaar voor was en de ingeleide snelle bevalling van Linde, waarna ze heel veel tijd nodig heeft gehad om te landen en rust te vinden
Lees meer
Gedroomde vrije watergeboorte na een keizersnede
Wauw, wat een heftige, maar intens mooie en vrije geboorte is dit geweest. Het grootste gedeelte waren we met zijn tweeën, als enorm krachtig team. En daarna met een verloskundige, zo vol vertrouwen, dat zij zonder interventies mij mijn lichaam liet volgen. Ik kan nog steeds niet geloven dat dit mijn bevalling is!! Nog mooier dan ik had durven dromen...!
Lees meer
Geen toets maar een baby
Tijdens de heftige weeën denk ik in mezelf: ‘Kom op Kim, door die weeën opent je lichaam zodat het kindje er straks uit kan, laat ze hun werk doen!'. Door deze affirmaties zijn de weeën erg goed te doen.
Lees meer
‘Aan het einde van een perswee geef ik toch mee, ik kan niet anders’
‘Het voelt alsof mijn lichaam geen stofjes aanmaakt om de pijn te verzachten. Ik sta ook nog erg open, in contact met mijn kindjes. Ik voel dat als ik kies voor mijzelf, dus in alle rust baren, de pijn minder zal zijn. Ik kies voor de pijn, zodat we als compleet gezin deze ervaring kunnen hebben. ‘
Lees meer
‘Het zijn echt golven en geen weeën zoals ik die kende van mijn eerste bevalling.’
Wat ben ik trots op mezelf en verwonderd waartoe lichaam en geest in staat zijn met de juiste mindset en mensen om je heen. Het plaatje klopte, helemaal.
Lees meer
‘Bij de volgende wee staat het hoofdje, ik aai het’
Ik moet ervan huilen - mijn lichaam doet van alles en ik heb heel even het gevoel dat ik echt alle controle kwijt ben. Maar dan weet ik dat het goed is, dat ik het los mag laten (letterlijk!) en dat ik dit aan mijn lichaam en mijn baby over kan laten.
Lees meer
Unassisted bevalling van de eerste: ‘Mijn lichaam doet helemaal vanzelf mee’
Het duurt voor mijn gevoel eventjes, maar dan krijg ik weer een wee. Dit wordt hem! Ik ga duwen, door de pijn heen, ik roep ‘Christophe, pak het aan! Help mee!’. Zodra het hoofdje eruit is, glibbert de rest gewoon vanzelf mee
Lees meer
‘Ik laat het gebeuren en volg mijn lijf’
Ik zoek verloskundigen die bekend staan om het werken buiten de protocollen en we wisselen van gedachten. Daarnaast heb ik verschillende gesprekken met mijn eigen verloskundigen. Ik probeer zoveel mogelijk informatie te verzamelen. Het is een emotionele achtbaan, waarbij het veel vraagt om bij mezelf te blijven en niet mee te gaan in de angst die meermaals toch wordt aangeraakt.
Lees meer
De bevalling die al mijn dromen overtrof
Ik heb nog steeds mijn ogen dicht om goed bij mezelf te kunnen blijven. Dan zegt de verloskundige: ‘Kijk eens, pak het eens, kijk eens Esther, kijk eens.’. Omdat ik mijn naam hoor, open ik mijn ogen en zie daar het lichaam van mijn baby geboren worden onder water! Vol verwondering en ontzag roep ik ‘Ah!’ en daar floept het lijfje het water in.
Lees meer
Een ontspannen bevalling
Als je het zo leest dan klinkt het allemaal heel natuurlijk, alledaags en normaal: geboorte geven. En dat is juist het inspirerende van dit verhaal! Door heel dichtbij zichzelf te blijven had deze moeder een ontspannen bevalling,
Lees meer
Bevallen op haar eigen tijd
Aan het einde van de wee duw ik hard mee en gooi er echt een oerkreet uit. Ik voel haar in één keer geboren worden en ben er zelf ondersteboven van. Ik ga op m'n knieën en zie haar, ogen wagenwijd open.
Lees meer
Meconium en schouderdystocie en toch een rustige thuisbevalling (na een eerdere minder positieve bevalervaring in het ziekenhuis)
Aangezien ik geen weeën meer heb en het lijfje niet verder komt vraagt de verloskundige mij op handen en knieën te gaan zitten. Ik draai me binnen enkele seconden om (wat erg makkelijk gaat in bad) en weet hoe laat het is. Er zal vast sprake zijn van de complicatie schouderdystocie…
Lees meer
