Ik neem de tijd en volg mijn lichaam en baby
De volgende perswee laat even op zich wachten en ik wacht rustig af. Door de rust ik op dat terwijl het hoofdje al geboren is, ik de beentjes nog van binnen voel trappelen. Wat een enorm bijzonder gevoel!
Lees meerSlapend kwam ze het bad in drijven
Toen ik wist dat ik alles had doorvoeld, dat het goed was zo en dat Maan er ook klaar voor was, ging ik weer zitten. En toen ging het vlot. Ik verloor wat bloed bij de wee die volgde, de druk nam toe
Lees meerMijn vrije ziekenhuisbevalling
De verloskundigen vermoeden dat er een mentale barrière is waardoor de ontsluiting stagneert. Ik spreek mijn diepste angst uit: ik ben bang om dood te gaan, bang om weer in een kritieke situatie terecht te komen. Iets in mij hoopt dat ik voor altijd op deze 7 cm blijf hangen en dat ik weer naar huis mag, naar mijn kinderen. Na dit gesprek toucheert ze me nogmaals en blijk ik ‘ineens’ 9 cm ontsluiting te hebben!
Lees meerVrije geboorte in het ziekenhuis: Lotusgeboorte in bad met mijn eigen vroedvrouw
Ik pak hem zelf aan en ben vol ongeloof dat hij er nu gewoon echt is. Zo bijzonder en magisch. En wat gaat alles rustig en vredig. Niemand die zich ergens mee bemoeit en iets van ons wil. Helemaal in ons tempo en afgestemd op onze wensen. Wat een verschil met mijn eerste bevalling. Dit heeft voor mij zoveel goed gemaakt…
Lees meerDeze keer wilde ik het anders…
Na twintig minuten persweeën kwam het hoofdje en een arm van onze dochter. Ik voelde haar hoofdje en hield haar handje al vast
Lees meerVrije geboorte zonder vroedvrouw
Ik wist dat bevallen een natuurlijke gebeurtenis is, niets om bang voor te zijn. En toch ging angst een rol spelen.
Lees meerGenezen van mijn trauma
Op advies van de verloskundige ben ik even in bad gestapt, maar toen gebeurde er iets... Ik begon te grommen en de welbekende oerkreten te uiten, persdrang dus... even schrok ik er behoorlijk van, maar ik liet het over me heen komen.
Lees meer