Hands off badbevalling na een keizersnede

Ook bij een vbac, vaginale bevalling na een keizersnede, zijn er keuzemogelijkheden en heb jij de regie. Het vrije geboorteverhaal van Anouk is daar een prachtig voorbeeld van:

‘Rond 3 uur ’s nachts word ik wakker met een sterke kramp in mijn buik. Het idee dat ik moet poepen, dus ik ga naar het toilet. Daar zie ik ook dat ik mijn slijmprop verlies. En dan zegt mijn gevoel meteen: ‘Yes het is begonnen.’ Ik voel duidelijke weeën die komen en gaan, maar ze zijn nog erg onregelmatig. We stellen de verloskundige op de hoogte en gaan dan weer terug naar bed. Ongeveer elke tien minuten een wee die ik staand opvang en daarna ga ik weer liggen. Zoveel mogelijk rust pakken.

Om 6.30 uur bellen we weer de verloskundige. De weeën komen nu elke vier minuten en nemen toe in intensiteit. Zij gaat zich rustig klaarmaken om onze kant op te komen. Om 8 uur is ze bij ons thuis en vraagt of ik wil weten of er al ontsluiting is. Daar ben ik op dat moment wel benieuwd naar en ik weet dat de hoeveelheid centimeters toch weinig zullen zeggen over hoelang het nog duurt: 2 cm ontsluiting.

We hebben tijdens de zwangerschap besloten dat ik in het ziekenhuis wil bevallen met CTG controle omdat mijn eerste kindje geboren is met een geplande keizersnede vanwege stuitligging. De verloskundige vraagt of ik al naar het ziekenhuis wil of dat ik liever nog even thuis wacht. Ik voel aan alles dat het heel snel gaat en wil graag naar het ziekenhuis zodat ik me kan gaan settelen en niet meer hoef te verplaatsen.

We vertrekken rond 8.30 uur en in de auto, op de parkeerplaats en in de gangen van het ziekenhuis vang ik behoorlijk wat weeën op. Ik word aangesloten op de draadloze CTG en om 9.30 uur zijn we gesetteld in onze kamer. Gordijnen dicht, lichten uit, zacht lampje aan. Er wordt een bad voor mij klaargezet en ondertussen vang ik alle weeën squattend op.

Ik hang aan de armen van mijn man of moeder en probeer zo rustig mogelijk te blijven. Ik voel dat mijn kindje enorm diep ligt en het wordt steeds intenser. Het bad is bijna klaar en ik vang nog een paar weeën op handen en knieën op. Ik maak diepe geluiden die vanuit een oerkracht komen. Ik voel dat dit niet lang meer kan duren. Om 10.30 uur stap ik in bad en vang de laatste weeën op. Om 10.50 uur geeft mijn lichaam me een paar minuten rust. Daarna voel ik aan alles dat ik moet persen. Twee persweeën later wordt onze dochter om 10.59 uur geboren. Ik ben zo dankbaar voor mijn geboorteteam die mij lieten vertrouwen op mijn eigen intuïtie en gevoel. Niemand die me vertelde wat ik moest doen of laten. Ik volgde gewoon mijn lijf, dat precies wist hoe het moest. Het was intens, maar oh zo prachtig. 

Ik heb me tijdens de zwangerschap goed voorbereid en wist wat ik allemaal kon verwachten. Het lezen van positieve geboorteverhalen heeft me enorm geholpen om er vol vertrouwen in te gaan!’